ناحیه خود مختار گوانگشی جوانگ

ناحیه خود مختار گوانگشی جوانگ

این ناحیه در منطقه ای کوهستانی در جنوب چین واقع شده و از سمت جنوب غربی با ویتنام همسایه است. آبشار دتیان در این مرز قرار دارد. این ناحیه محل سکونت قوم جوانگ، بزرگ ترین اقلیت نژادی در چین، است و در سال ۱۹۵۸ به عنوان ناحیه ای خود مختار به رسمیت شناخته شد. مساحت این ناحیه حدود ۲۳۶،۷۰۰ کیلومتر مربع است که هفتاد درصد آن کوهستانی است. رودها و جوی های فراوانی در درهها و دشت های منطقه جاری است. در سال ۲۰۱۰ جمعیت آن ۴۶۰۲۶۶۶۲۹ نفر اعلام گردید. مرکز این ناحیه شهر نان نینگ با سابقه تاریخی ۲۰۰۰ ساله است. سایر شهرهای مهم آن عبارتند از: لیوژو، گایلین، بئی های. به علت شرایط آب و هوایی مناسب، این ناحیه برای کشاورزی به خصوص برنج و نیشکر مناسب است. سایر محصولات کشاورزی آن عبارتند از: گندم، سیب زمینی شیرین، کنف، بادام زمینی و تنباکو.

درصد از محصول انیسون دنیا از این منطقه به دست می آید که برای ساخت داروی ضد ویروس اسلتامی ویر با نام تجاری تامی فلو استفاده می شود. گوانگشی از نظر فلزاتی مانند قلع، منگنز و ایندیوم (Indium) نیز غنی است. شهر لیوجو در گوانگشی، مرکز مهم صنعتی منطقه است و شعبه هایی از چند کارخانه تولید وسایل نقلیه موتوری مانند جنرال موتورز در این شهر قرار دارند.