جکی چان(قسمت دوم)

جکی چان(قسمت دوم)

در قسمت قبلی مقاله به نکات آموزنده ای از مصاحبه با جکی چان که در یک شبکه تلویزیون خارجی انجام شده پرداختیم. (اگر آن مقاله را نخوانده اید بر روی –> مقاله قبل <– کلیک کنید.)در این قسمت به ادامه آن خواهیم پرداخت.

-در ابتدا اصلاً به حساب نمی‌آمدم، از بروس لی و فیلم‌های دیگر چیزهای زیادی یاد گرفتم ، با این حال خیلی عقب بودم، ولی کارگردان‌ها را نگاه می‌کردم و طرز کارشان را رصد می‌کردم، می‌خواستم بزرگترین هنرپیشه باشم، می‌خواستم کارها را بهتر از هر کس دیگری انجام دهم. و این کار را کردم، و جواب گرفتم.کارتان هر چه که باشد، آنقدر خوب انجام دهید که مجبور شوند شما را به حساب بیاورند. حتی اگر کار سطح پایینی در رسته شغلی خود دارید، از آن خرسند باشید و کارتان را عالی انجام دهید. خودشان متوجه شما می‌شوند.

-تماشاچیان فیلم را تماشا می‌کنند ولی من تماشاچیان و واکنش آنها را نگاه می‌کنم. برای مثال، در یک فیلم درام انتظار ندارید که تماشاچی روی صندلی‌اش حرکتی بکند – توقع شما این است که به پرده نمایش خیره شود. ولی در یک فیلم اکشن، شما می‌خواهید آنها روی صندلی‌شان آرام و قرار نداشته باشند. مطمئن باشید که خیلی خوب مراقب بازار خود، خوانندگان خود، هواداران خود، و مشتریان بالقوه خود هستید. آنها واقعاً چه چیزی می‌خواهند؟ واکنش آنها به محصولات پیشنهادی شما چیست؟ چکار می‌توانید بکنید تا آنها مثل طرفداران جکی چان مشتری دائمی شما باشند ؟

-یکبار، ۳ ماه طول کشید تا یک کلیپ ۶ دقیقه‌ای را فیلم‌برداری کنیم! محصول نهایی که بدست شما می‌رسد شاید خیلی ساده و راحت به نظر برسد ولی همین محصول با صرف زمان زیاد و عرق ریختن تهیه شده است. پس هرگز با نگاه کردن سرسری به نتیجه‌ی کار یک نفر، بدون اینکه بدانید چه زحماتی برای خلق آن کشیده شده، نگویید، «خودم هم میتونستم این کار رو بکنم!»

-شاید پیر شده باشم ولی هنوز سریع و چابک هستم! نگذارید سن شما مانع تحقق رویاهای‌تان شود. اگر متعهد باشید، تصمیم بگیرید و عمل کنید، در هر سنی می‌توانید شور و اشتیاق داشته باشید.

-من هیچوقت با خودم فکر نمی‌کنم یک اعجوبه یا یک ستاره بزرگ هستم. وقتی به موفقیت‌های بزرگی دست پیدا می‌کنید، فروتن بودن یکی از بزرگترین دست‌آوردهای شما در این مسیر باشد. فروتن باشید. هر چقدر هم موفقیت شما بزرگ باشد، نگذارید باد غرور در سرتان بیفتد.

-هرگز نخواستم مثل بروس لی باشم. فقط یک بروس لی وجود دارد، نه بروس لی دومی. من فقط می‌خواستم جکی چان باشم، می‌خواستم خودم باشم.خودتان باشید، نه یک کپی از کسی که دوست دارید و تحسین می‌کنید. از کارهایشان بیاموزید و بروید همان کار را حتی بهتر و با سبک خودتان انجام دهید. قبول کنید که خودتان – هر طور که باشید – از کپی دیگران بهتر هستید.

-دوست دارم میراث هنری من تا صد سال بعد هم بیننده داشته باشد. مردم آنها را تماشا کنند و بخندند و هنوز هم فیلم‌هایم لذت‌بخش باشد.میراث شما تا چه زمانی بعد از شما باقی می‌ماند؟ چه چیزی به یادگار باقی می‌گذارید که در گذر زمان زنده می‌ماند؟