مقایسه بهای صادرات با ارزش عادی
مقایسه بهای صادرات با ارزش عادی
وقتی بهای صادرات و ارزش عادی، براساس قواعد مذکور، تعیین گردید، این دو بها باید مقایسه شوند. موافقت نامه تصریح می کند که باید مقایسه عادلانه ای بین این دو بها انجام شود. این مقایسه باید در یک سطح مشابه تجاری و در نزدیکترین زمان به زمان بررسی صورت گیرد. از آنجا که هزینه های مدیریتی، فروش و غیره نیز در هر مورد باید لحاظ شوند، تفاوت هایی مثل شرایط فروش، مالیات، سطوح تجارت، مقادیر فروش، مشخصات ظاهری محصولات و هر تفاوت دیگر نیز ممکن است بر مقایسه این دو بها اثرگذار باشد. در چنین حالتی، باید بهای معمول در سطحی تجاری، مشابه سطح تجاری مربوط به بهای ایجاد شده صادرات، تعیین شود. بهای صادرات و ارزش عادی، قیمت های ناخالص هستند و ممکن است مربوط به توزیع کنندگان، کلی فروش ها و یا خریداران نهایی باشند. به علاوه هزینه های مختلفی نیز ممکن است به این بها اضافه شود. مثلاً بهایی که در هنگام تحویل محصول اخذ می شود، قطعاً از بهای محصول هنگام خارج شدن از انبار، بیشتر است. چرا که هزینه حمل بار نیز به آن افزوده شده است. بنابراین، چنین هزینه های جانبی باید از بهای نهایی تحویل محصول، کسر شود. نکته دیگر در خصوص مقایسه بهای صادرات با ارزش عادی، نرخ تبدیل ارز است. بهای صادرات عموماً با ارزهایی مثل دلار آمریکا و یا یورو تعریف می شود. در حالی که ارزش عادی، عمدتاً به پول کشور صادرکننده ارائه می گردد. بنابراین در مقایسه این دو بها، باید یکی از آنها به دیگری تبدیل شود که در بیشتر موارد، بهای صادرات به پول محلی کشور صادرکننده تبدیل می شود. در موافقت نامه، قواعدی در خصوص تبدیل ارز مطرح شده است ولی به این مسئله خاص (نرخ ارز) پرداخته نشده و به صلاحدید مسئولین ذی ربط در این امر، تأکید شده است. در برخی موارد، فهرستی از نرخ های تبدیل ارز در پرسش نامه هایی که در اختیار طرفین تجاری قرار می گیرد، ارائه می شود. با این که ممکن است این کار موجب ساده تر شدن روند بررسی شود. اما براساس آن، این نرخ ها باید ترجیحاً برابر با همان روز فروش محصول باشد. وقتی تمام هزینه ها از لحظه ای که محصول از کارخانه خارج شده و به دست مشتری می رسد از بهای صادرات و ارزش عادی آن محصول کسر گردد و سایر تبدیلات و تعدیلات نیز اعمال شوند، دو نوع بهای خارج از کارخانه باقی می ماند: بهای صادرات؛ و دیگری بهای فروش داخلی. این دو بها را می توان به دو روش مقایسه نمود. اول: مقایسه بهای متوسط یا بهای متوسط وزن شده کالا و معاملات مختلف با یکدیگر، که در این روش می توان بهای متوسط وزن شده کالا و معاملات مختلف با یکدیگر، که در این روش می توان بهای متوسط وزن شده کالا در فروش داخلی و بهای متوسط وزن شده کالا در صادرات را محاسبه و سپس با یکدیگر مقایسه نمود یا بهای فروش داخلی و بهای صادرات صورت گرفته در تاریخ مشخص، با هم مقایسه شوند. دوم: مقایسه بهای متوسط عادی وزن شده کالا با بهای صادرات از معامله ای به معامله دیگر است که در این روش، بهای عادی متوسط وزن شده کالا یعنی ارزش عادی متوسط محاسبه شده و با بهای صادرات مقایسه می شود.
در قسمت بعدی با شما خواهیم بود با شرایط اعمال اقدامات ضد دامپینگ.
دامپینگ(قسمت نهم)
شرکت بازرگانی فیروزه وارد کننده مواد اولیه برای تولید کالا، مواد شیمیایی، دستگاه ها و ماشین آلات صنعتی، خطوط تولید، قطعات یدکی دستگاه ها و کالاهای الکترونیکی و لوازم برقی خانگی با سابقه ۳۵ ساله در امور مربوط به واردات کالا از چین، حمل کالا از چین، کارگو، حمل هوایی، حمل دریایی، ترخیص کالا از گمرک آماده همکاری با بازرگانان و تجار محترم می باشد.